Μάραθος 
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Για τους πόνους της μήτρας και τη μητρορραγία. Θεωρείτο επίσης ότι βοηθά στη σύλληψη. 
Σύγχρονη χρήση: Για τους πόνους των ματιών, την κυστίτιδα, τα αρθριτικά. Προφυλάσσει από τη γρίπη, το βήχα, τον κοκίτη, το άσθμα, τις στομαχικές διαταραχές, τη ναυτία και τους κοιλιακούς πόνους των παιδιών. Oι σπόροι του βοηθούν την πέψη των μωρών. O μάραθος θεωρείται ότι αυξάνει το γάλα στις θηλάζουσες μητέρες, ενώ χρησιμοποιείται για τον καθαρισμό και τον αρωματισμό του στόματος, είναι ευεργετικός για τα μαλλιά και αντιρυτιδικός.
Μύθος: Oι αρχαίοι Έλληνες το έλεγαν «μάραθρον» και το θεωρούσαν σύμβολο επιτυχίας. Το όνομά του οφείλεται στο ότι φύτρωνε στο Μαραθώνα. O Πλίνιος το αναφέρει σε συνταγές του, ενώ πίστευε ότι τα φίδια έτρωγαν μάραθο για να αλλάζουν δέρμα. Το 10ο αιώνα συνδέθηκε με τη μαγεία, ενώ την περίοδο του Μεσαίωνα ταυτίστηκε με το αδυνάτισμα, γιατί πίστευαν ότι οι σπόροι του έκοβαν την όρεξη. 

Μαντζουράνα 
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Ως καθαρτικό. 
Σύγχρονη χρήση: Ως αναλγητικό σε μυϊκούς πόνους, διαστρέμματα και νευραλγίες. 
Μύθος: Στην αρχαία Ελλάδα στεφάνωναν με αυτό νιόπαντρα ζευγάρια ως σύμβολο ευτυχίας. Στην Κρήτη το φορούσαν οι ηγέτες ως σύμβολο τιμής. Επίσης, χρησιμοποιήθηκε ως καρύκευμα, ρόφημα και θερμό επίδεμα για την ανακούφιση των μυϊκών πόνων. Oι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι αν ένα κορίτσι βάλει στο κρεβάτι της μαντζουράνα, η Αφροδίτη θα της αποκαλύψει το μελλοντικό της σύζυγο 

Δάφνη 
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Χρησιμοποιήθηκε σε καταστάσεις υστερίας και θεωρείτο ότι διευκολύνει τον τοκετό. 
Σύγχρονη χρήση: •Ως αφέψημα ή έγχυμα κατά των εντερικών προβλημάτων.
• Το αιθέριο έλαιό της είναι αντισηπτικό και μυκητοκτόνο, θεωρείται ισχυρό αναλγητικό και έχει σπασμολυτική δράση. 
Μύθος: Στην Ελλάδα η δάφνη αναφέρεται ήδη από την εποχή του Oμήρου. Ήταν ιερό δέντρο, αφιερωμένο στο θεό Απόλλωνα. Πρώτα οι Έλληνες και έπειτα οι Ρωμαίοι συνήθιζαν να στεφανώνουν με κλαδιά δάφνης τους νικητές των αγώνων. Έτσι, ακόμα και σήμερα η δάφνη ταυτίζεται με τη δόξα, τη νίκη και την υπεροχή. 

Μυρτιά 
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Χρησιμοποιήθηκε για τις πλύσεις της ευαίσθητης περιοχής των γυναικών, ενώ ο χυμός από τα βρασμένα φύλλα της θεωρείτο ότι διευκόλυνε τον τοκετό. 
Σύγχρονη χρήση: Χρησιμοποιείται στην περίπτωση πονόδοντου, συνιστάται για τη θεραπεία των φλεγμονών και των μολύνσεων του γαστρεντερικού συστήματος, ενώ το έλαιό της έχει αντισηπτικές ιδιότητες. 
Μύθος: Η αρχαία Μύρτος ήταν αφιερωμένη στη θεά Αφροδίτη και αποτελούσε σύμβολο παρθενίας. Oι αρχαίοι Έλληνες φορούσαν μύρτινα στεφάνια στις διάφορες θυσίες. 

Ιεροβότανο 
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Κατά της στείρωσης. 
Σύγχρονη χρήση: • Ως έγχυμα είναι εφιδρωτικό και διεγερτικό της λειτουργίας του συκωτιού, της πέψης και του ανοσοποιητικού συστήματος, ενώ χρησιμοποιείται και για την αντιμετώπιση του πυρετού. Παράλληλα, συμβάλλει στην απορρόφηση τροφών από τον οργανισμό και θεωρείται κατάλληλο για την αντιμετώπιση του πονοκεφάλου, της εξάντλησης, του άγχους και της αϋπνίας. Πλύσεις με το έγχυμα συστήνονται για στοματικά έλκη και αδύναμα ούλα. 
• Ως κατάπλασμα είναι κατάλληλο για μώλωπες, εξαρθρώσεις και τσιμπήματα εντόμων. 

Μανδραγόρας 
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Ως αναισθητικό και ισχυρό εμμηναγωγό. Το αφέψημα της ρίζας του θεωρήθηκε ιδανικό σε περιπτώσεις μανιοκατάθλιψης. 
Σύγχρονη χρήση: •Έχει αναισθητική δράση, γι’ αυτό και χρησιμοποιείται ως σύμβολο της αναισθησιολογίας. Λέγεται και καλάνθρωπος, επειδή το σχήμα της ρίζας του θυμίζει ανθρώπινη μορφή, ενώ έχει χρησιμοποιηθεί και ως (ψυχότροπο) ναρκωτικό. Μάλιστα, πιστεύεται ότι σε μεγάλη δόση προκαλεί παράνοια. 
• Ως κατάπλασμα, με τη χρήση των φύλλων και της ρίζας του, είναι αναλγητικό των ρευματικών και αρθριτικών πόνων. 
• Ως αφέψημα, με τη χρήση της ρίζας του, βοηθά στην αντιμετώπιση δερματικών διαταραχών και ελκών. 

Κέδρος 
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Ως αναλγητικό μετά τον τοκετό και εναντίον της μητρορραγίας. Σύγχρονη χρήση: •Ως έγχυμα, είναι κατάλληλο για τις στομαχικές διαταραχές, τα κρυολογήματα και τη δυσμηνόρροια. Καταπραΰνει τα νεύρα και δρα κατά των κολικών και των προβλημάτων της ουροδόχου κύστεως. •Ως αφέψημα, βοηθά την πέψη, λειτουργεί ως διουρητικό, αιμοκαθαρτικό και τονωτικό όλων των λειτουργιών του οργανισμού. Εξωτερικά χρησιμοποιείται με πλύσεις ως απολυμαντικό και αντισηπτικό.
• Εντριβές με το χυμό των καρπών του ανακουφίζουν από τις ισχιαλγίες. 

Φασκόμηλο 
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Για πνευμονικά νοσήματα και ως αναλγητικό της μήτρας. Σύγχρονη χρήση: 
•Ως έγχυμα, αποτελεί εξαιρετικό φάρμακο για το κρυολόγημα, τη λαρυγγίτιδα και την αμυγδαλίτιδα. Διεγείρει την πέψη, τονώνει το νευρικό σύστημα και σταματά την εφίδρωση. Βοηθά σε περιπτώσεις αμηνόρροιας και επώδυνης περιόδου. Oι κομπρέσες του ανακουφίζουν και επουλώνουν κοψίματα, τραύματα και πληγές, ενώ πλύσεις με το έγχυμα καταπολεμούν την πιτυρίδα. 
• Ως αφέψημα, είναι διουρητικό και αποτοξινωτικό, που ενδείκνυται για τη θεραπεία της αρθρίτιδας.
• Το αιθέριο έλαιό του είναι αντισηπτικό, δρα κατά των βακτηρίων και των μυκήτων, ενώ σε χαμηλή δόση είναι διεγερτικό και αποτελεσματικό κατά της αρθρίτιδας. 

Δυόσμος 
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Ως καθαρτικό της μήτρας. 
Σύγχρονη χρήση: •Ως έγχυμα, έχει δράση αντισπασμωδική, εφιδρωτική, καταπραϋντική, ηρεμιστική και χωνευτική, ενώ συστήνεται για ναυτία, δυσπεψία, ημικρανία, κολικό, πυρετό, σπασμούς, κράμπες και πέτρες στη χολή. 
• Ως κατάπλασμα, ανακουφίζει από τους ρευματισμούς και τις νευραλγίες, ενώ δρα κατά ορισμένων δερματοπαθειών. Παράλληλα, μειώνει το πρήξιμο του στήθους κατά το θηλασμό. 
• Ως αιθέριο έλαιο, χρησιμοποιείται με εντριβές για να ανακουφίσει από τον πονοκέφαλο, τον πυρετό και τους πόνους της περιόδου. Με εισπνοές, βοηθά στη ρινική αποσυμφόρηση και με πλύσεις δρα κατά των δερματικών φλεγμονών, της φαγούρας, των εγκαυμάτων και των τσιμπημάτων από κουνούπια. 

Αγριοτριανταφυλλιά 
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Ως κατάπλασμα στα οιδήματα και στις φλεγμονές και ως εμμηναγωγό. Σύγχρονη χρήση: •Το έγχυμα των πετάλων είναι διουρητικό και καταπραϋντικό των νεύρων, ωφέλιμο στην αντιμετώπιση της αϋπνίας, της δυσκοιλιότητας και της χρόνιας εντερίτιδας. Το έγχυμα από τα φύλλα του είναι φάρμακο για τη διάρροια και τις πέτρες στα νεφρά. Oι καρποί του θεωρείται ότι έχουν διουρητική, αναζωογονητική και βιταμινούχο δράση. 
•Το αφέψημα των πετάλων είναι τονωτικό και καθαρτικό. Το αφέψημα από τους καρπούς βοηθά στην αντιμετώπιση της αϋπνίας και της εντερίτιδας, ενώ με εξωτερικές πλύσεις συμβάλλει στη θεραπεία οφθαλμολογικών φλεγμονών. 

Ροδιά 
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Ως αντιεμετικό και αιμοστατικό. 
Σύγχρονη χρήση: • Ως αφέψημα με τη χρήση των ανθών του είναι τονωτικό και στυπτικό, ενώ με πλύσεις του στόματος δρα κατά της ουλίτιδας. 
• O χυμός του ροδιού δίνεται σε περιπτώσεις πυρετού και προβλημάτων του ουροποιητικού συστήματος. Θεωρείται ότι έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες. 

ΟΙ ΔΕΚΑ ΚΟΡΥΦΑΙΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΒΟΤΑΝΩΝ

• Χαλαρώνουν τους ιστούς και τα όργανα που βρίσκονται σε υπερένταση, ιδίως τους μυς και το νευρικό σύστημα.
• Διεγείρουν τους ιστούς και τα όργανα με ατονία, οπός το νωθρό έντερο η συκώτι
• Έχουν στυπτική δράση. Προκαλούν τη συστολή των υπερβολικά χαλαρών ιστών, όπως οι μύες, τα αιμοφόρα αγγεία και βλεννώδης μεμβράνες.
• Έχουν ηρεμιστική επίδραση σε περιοχές με σε περιοχές με υπερδιέγερση, όπως το έντερο και το νευρικό σείσμα.
• Αποτoξινονουν. Ενισχύουν την αποβολή αχρήστων υλικών και δηλητηρίων από το σκότη, το έντερο, τα νεφρά, τους πνεύμονες και το δέρμα.
• Βοηθούν στην καταπολέμηση τον λήξεων χάρη στις αντισηπτικές, αντιβιοτικές και μυκητοκτονες ιδιότητες τους, καθώς και μέσο της διέγερσης των αμυντικών μηχανισμών του οργανισμού.
• Ενισχύουν την κυκλοφορία του αίματος και της λέμφου στον οργανισμό.
• Υποβοηθούν την όρεξη και την πέψη και διεγείρουν την απορρόφηση και αφομιοση των θρεπτικών συστατικών. Επιπλέον παρέχουν πολλά θρεπτικά συστατικά.
• Καταπραΰνουν τις βλενοδης μεμβράνες και επομένως μειώνουν τους ερεθισμούς και τις φλεγμονές.
• Ρυθμίζουν την παραγωγή ορμονών, καθώς και τη δραστών ορμονών στον οργανισμό.

Πώς θα ετοιμάσετε τα ροφήματα

Έγχυμα: Αφού βράσει το νερό στο μπρίκι, το αποσύρετε από τη φωτιά, προσθέτετε τη συνισταμένη δόση του βοτάνου και το αφήνετε σκεπασμένο για 5 λεπτά. Το σουρώνετε και το πίνετε.

Αφέψημα: Το αφέψημα ενδείκνυται για τα σκληρά φύλλα και τις ρίζες των βοτάνων. Στην περίπτωση αυτή, βράζετε το βότανο μαζί με το νερό για 5 λεπτά, το σουρώνετε και το πίνετε.

Πότε πίνουμε τα ροφήματα: 20 λεπτά πριν το γεύμα μας.

Πόσα: Συνήθως 1-2 φλιτζάνια την ημέρα.

Για πόσον καιρό: Πίνετε τα ροφήματα για 1-2 μήνες, κάνετε ένα διάλειμμα 2 εβδομάδων και συνεχίζετε με πιο χαλαρό ρυθμό, π.χ. για ένα μήνα, προτού κάνετε πάλι διάλειμμα. Το αρχικό διάστημα της λήψης τους μπορεί να παραταθεί κατά ένα ή δύο μήνες, εάν τα κιλά που θέλετε να χάσετε είναι πολλά.



ΤΡΟΠΟΙ ΛΗΨΗΣ ΤΩΝ ΒΟΤΑΝΩΝ

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΛΗΨΗ
Το μονό που έχετε να κάνετε με πολλές βοτανοθεραπιες είναι να τις φάτε!!!! Τόσο απλά!!! Μερικά βότανα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατ’αυτόν τον τρόπο είναι, το σκόρδο, η βρόμη, η ρίγανη, η κανέλα, το τζιντζερ, φιλά πικραλίδας κ.α. Όπως βλάπτουμε από τα παραπάνω, χορδής να το καταλάβουμε καταναλώνουμε καθημερινός βότανα μέσο της διατροφής μας.

ΡΟΦΗΜΑΤΑ
Το ρόφημα από βότανα παρασκευάζετε με δυο τρόπους: ως έγχυμα ή ως αφέψημα. Τα εγχύματα παρασκευαζωντε από τα τμήματα που φυτρώνουν πάνω από το έδαφος, όπως α φυλά και τα άνθη. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αποξηραμένα ή φρέσκα βότανα. Στα αποξηραμένα η αναλογία είναι 1 κουταλάκι του γλυκού σε 1 φλιτζάνι νερό. Για φρέσκα 2 κουταλάκια. Η αναλογία είναι 28 γρ. βοτάνου σε 600 ml. νερό.


ΒΑΜΜΑΤΑ
Αν και απαιτούν πολύωρη πρωετιμασια, τα βάμματα συντηρούνε ευκολότερα από τα ροφήματα και διατιρουντε για αόριστο χρονικό διάστημα ( καλό θα ήταν να καταναλονοντε μέσα σε 2 χρόνια ). Παρασκευάζονται με την εμβαπτηση του φυτού σε μίγμα αλκοόλης και νερού. Η αναλογία εξαρτάτε από το συστατικό που θέλετε να εκχυλίσετε, αλλά συνήθως είναι ένα μέρος βοτάνου προς δυο έως δέκα μέρη υγρού. Όσον αφορά το υγρό αυτό, αν θέλετε να εκχυλίσετε πάνινες, χρησιμοποιήστε μονό 25% αλκοόλη, αλλά, για να εκχυλίσετε ρητίνες ή κομμοί, μπορείτε να χρισημοποιησετε μέχρι και 90% αλκοόλη. Μπορείτε να παρασκευάσετε τα περισσότερο βάμματα με μπράντι ή βότκα, καθώς η περιεκτικότητα τους σε αλκοόλ είναι περίπου 45% - που αρκεί για την εκχύλιση των πιο κείνων βοτάνων.

ΣΠΡΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΙΜΟ, ΓΑΡΓΑΡΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΜΑΤΙΚΑ ΔΙΑΛΥΜΑΤΑ
Για να παρασκευάσετε σπρέι για το λαιμό, γαργάρες ή στοματικά διαλύματα, διαλύστε 1 κουταλάκι βάμμα σε ½ φλιτζάνι νερό ή χρησιμοποιήστε ½ φλιτζάνι κρυι ρόφημα βοτάνων ( οποίο ρόφημα είναι κατάλαλο για την πάθηση σας ). Φτιαξτε επίσης σπρέι για το λαιμό βάζοντας 5 σταγόνες αιθέριο έλαιο σε ½ φλιτζάνι νερό.

ΕΙΣΠΝΟΕΣ ΜΕ ΑΤΜΟ
Για αν παρασκευάσετε εισπνοές με ατμό, γεμίστε μια λεκάνη με ζεστό νερό, οπού έχετε προσθέσει 5-10 σταγόνες αιθέριο έλαιο ή γεμίστε τη λεκάνη με συνηθισμένο έγχυμα ή αφέψημα. Βάλτε μια πετσέτα στο κεφάλι σας και μείνετε πάνω από την λεκάνη για 5 – 10 λεπτά.

ΤΑΜΠΛΕΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΨΟΥΛΕΣ
Ορισμένα βότανα εξαιτίας της γεύσης και της μιροδιας τους, για πολλούς ανθρώπους είναι δύσκολη η κατανάλωση τους. Μια καλή λύση είναι η λήψη τους σε ταμπλέτες ή κάψουλες.


ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΛΗΨΗ 
Η εξωτερική λήψη γίνετε μέσο του δέρματος. Το δέρμα μπορεί να απορροφήσει τις περισσότερες από τις θεραπευτικές ουσίες των βοτάνων. Τρόπους εξώτερης λήψης θα δούμε αμέσος παρακάτω.

ΛΟΥΤΡΟ ΜΕ ΒΟΤΑΝΑ
Αυτός ο τρόπος λήψης επιτρέπει στις θεραπευτικές ιδιότητες των βοτάνων να εισδύσουν γρηγορότερα στον οργανισμό μέσο των πόρων του δέρματος που έχουν ανοίξει με το ζεστό νερό παρακάμπτοντας έτσι το πεπτικό σύστημα. Τα λουτρά αυτά είναι ιδιαιτέρα χρήσιμα για τη χαλάρωση του νευρικού συστήματος, της πνευματικής και συνεσθιματικης έντασης. Ορισμένα βότανα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν είναι η λεβαντα,το χαμομήλι βασιλικός και το ρόδο.

ΧΕΙΡΟΛΟΥΤΡΑ ΚΑΙ ΠΟΔΟΛΟΥΤΡΑ
Παραδοσιακά, τα ποδόλουτρα με μουστάρδα χρησιμοποιούνταν για παθήσεις που είναι ενδημικές σε κρύα και υγρά κλήματα ( από κρυολογήματα και γρίπη ως κυκλοφορικό και αρθρίτιδα ). Τα άκρα είναι γεμάτα νευρώνες απολήξης , οπότε, παρά την πάχυνση του δέρματος ως αποτέλεσμα της χρίσης των ακρών μας, το δέρμα στις περιοχές αυτές παραμένει εξαιρετικά ευαίσθητο και έτσι τα συστατικά των βοτάνων εισχωρούν εύκολα στο σώμα μέσα από το δέρμα.

ΟΦΘΑΛΜΟΛΟΥΤΡΑ
Επιτρέπουν στα μάτια να επωφεληθουν από τις θεραπευτικές ιδιότητες των βοτάνων και ενδικνετε για κάθε λογής οφθαλμικές παθεισης ( καταπονημένα μάτια, μέχρι κριθαράκι), αφού ο υμένας που καλύπτει τα μάτια απορροφά τα ενεργά συστατικά των βοτάνων. Να χρεισιμοποιητε πάντα καθαρά οφθαλμολουτρα ( διατίθενται στα φαρμακεία ) και φρέσκο διάλυμα για το κάθε μάτι.

ΑΛΟΙΦΕΣ ΚΡΕΜΕΣ ΚΑΙ ΛΟΣΙΟΝ
Δεν είναι μόνο για τα δερματικά προβλήματα ευεργετική η εφαρμογή αλοιφής, κρεμάς και λοσιόν. Μπορεί να είναι επωφελής, μετάξι άλλων, για τους πονοκεφάλους και τις ερεθισμένες αρθρώσεις.

ΚΟΜΠΡΕΣΕΣ
Μια κομπρέσα με βότανα είναι θαυμάσιος τρόπος καταπράυνσης πονοκεφάλων, στομαχόπονων και πόνων στην πλάτη και τις αρθρώσεις, ενώ βωιθαει στον καθαρισμό από σπυράκια και εξανθήματα.

ΚΑΤΑΠΛΑΣΜΑ
Το κατάπλασμα μοιάζει με τις κομπρέσες, μόνο που εδώ εφαρμόζουμε το ίδιο το βότανο και όχι το εκχύλισμα του πάνω στην πασχουσα περιοχή. Αν χρισημοποιησετε φρέσκα φιλά, μίσχους ή ρίζες, πρέπει να τα στύψετε για να ελευθερώσουν τις θεραπευτικές τους ιδιότητες. Αν χρησιμοποιήσετε κονιοποιημένα ή ψιλοκομμένα αποξηραμένα βότανα, προσθέστε λίγο νερό για να φτιάξετε πολτό. Βαλτέ τα βότανα σε ανάμεσα σε δυο κομμάτια γάζα και στη συνεχεία χρισημοποιοντας έναν ελαφρύ βαμβακερό επίδεσμο δέστε το κατάπλασμα και κράτιστε το ζεστό με ένα μπουκάλι ζεστό νερό.


ΑΙΘΕΡΙΑ ΕΛΑΙΑ
Τα αιθέρια ελαία διατίθενται σε φαρμακεία και σε καταστήματα υγιεινών ειδών. Εκχιλιζοντε από αρωματικά φυτά και είναι πολύ συμπικνομενα. Ακολουθείτε πάντα τις οδηγίες διάλυσης πριν έρθουν σε επαφή με το δέρμα σας.


Παρακάτω θα δούμε κάποια βότανα τα οποία θα μπορούσαν να μας φανούν πολύ χρήσιμα.


Φασκόμηλο:




Βοηθά στην ενεργοποίηση του μεταβολισμού. Βράζετε μία χούφτα φασκόμηλο σε 4 φλιτζάνια νερό. Πίνετε ένα ποτήρι από το ρόφημα πρωί, μεσημέρι και βράδυ, πριν από το φαγητό. Εκτός του ότι βοηθά στο αδυνάτισμα, είναι αρωματικό, ελαφρώς διουρητικό και έχει ευχάριστη γεύση. Μπορείτε να το πίνετε για πολύ καιρό, χωρίς να αντιμετωπίσετε παρενέργειες.



Χαμομήλι:

Είναι ένα ελαφρύ ρόφημα, που συμβάλλει στην αποτοξίνωση του οργανισμού. Διαλύστε 1 κ.γ. χαμομήλι σε σκόνη σε βραστό νερό. Πίνετε 1-2 ποτήρια την ημέρα, πριν από το φαγητό.

Λουίζα:





Περιγραφή: Είναι θάμνος ύψους 1- 1,5 μ. ή ψηλότερος, φύλλα οδοντωτά ή λειόχειλα σε τριμερείς ή τετραμερείς σπονδύλους, λογχοειδή με βραχύ μίσχο, λεία στην άνω επιφάνεια και αδενώδη στην κάτω. Άνθη λευκά, μικρά που σχηματίζουν μασχαλιαίους σπονδύλους ή επάκριους βότρυς. Τα φύλλα συνθλιβόμενα αναδίδουν οσμή λεμονιού.
Θεραπευτικές Ιδιότητες: Χρησιμοποιείται ευρύτατα για νοσήματα του στομάχου, σταματά τη διάρροια και είναι τονωτικό, αντιπυρετικό και διουρητικό. Συνιστάται, μάλιστα, σε περιπτώσεις νεφρολιθιάσεως. Βοηθά στο αδυνάτισμα, στην αποτοξίνωση και στην αποβολή περιττών υγρών και κυτταρίτιδας.
Χρήση: Απολαύστε τη ως αφέψημα ζεστό ή κρύο (1-2 κουταλιές, 7-10 Λεπτά, 100° Κελσίου) αφού φημίζεται για τις αφροδισιακές της ιδιότητες.


Λεμόνι:

Σε ένα ποτήρι χλιαρό νερό, στύψτε 10 σταγόνες από ένα φρεσκοκομμένο λεμόνι. Πίνετε αυτό το βιταμινούχο ρόφημα κάθε πρωί. Βοηθά στη διάλυση του συσσωρευμένου λίπους.


Μέντα:



Είναι διουρητική. Ρίχνετε 1 κ.γ. μέντα σε βραστό νερό. Πίνετε από το αφέψημα κάθε πρωί. Εναλλακτικά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε φύλλα μέντας στο τσάι, σε άλλα ροφήματα, στους χυμούς, αλλά και στις κομπόστες.


Ιβίσκος:



Εκτός από διακοσμητικό φυτό, ο ιβίσκος έχει και θεραπευτικές ιδιότητες: Συμβάλλει στην καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος και στον καλύτερο μεταβολισμό των υδατανθράκων, των πρωτεϊνών και των λιπιδίων. O ιβίσκος ενδείκνυται για τους υπέρβαρους με πρόβλημα δυσκοιλιότητας και αυξημένων λιπιδίων.
Δοσολογία : Eτοιμάζετε έγχυμα με 1 κουταλάκι ιβίσκου σε 1 φλιτζάνι νερό.


Σέλινο: 

Σε ένα λίτρο νερό βράστε 5 ρίζες και φύλλα σέλινου. Πίνετε 3-4 ποτήρια την ημέρα. Είναι ένα πολύ καλό διουρητικό, το οποίο βοηθάει ιδιαίτερα στο αδυνάτισμα.

Σένα: 

Την βρίσκετε στα φαρμακεία. Μουσκέψτε λίγα φύλλα σ’ ένα ποτήρι βραστό νερό, για 5 ώρες περίπου. Το σουρώνετε και το πίνετε το βράδυ κατά προτίμηση πριν κοιμηθείτε.

Φυτολάκα:

H φυτολάκα είναι ένα δέντρο τα φύλλα του οποίου έχουν κυρίως λιποδιαλυτική και εν μέρει διουρητική δράση. H φυτολάκα βοηθά ανθρώπους με έντονο πρόβλημα τοπικού πάχους.
Δοσολογία : Ετοιμάζετε έγχυμα με 1 κουταλάκι φυτολάκα σε 1 φλιτζάνι νερό. Επίσης, τη φυτολάκα θα τη βρείτε και σε πόσιμη μορφή, σε φαρμακεία με ομοιοπαθητικά. Διαλύετε 10 σταγόνες φυτολάκα σε ένα φλιτζανάκι νερό και πίνετε μέχρι 3 φλιτζανάκια την ημέρα.


Σπιρουλίνα:

H σπιρουλίνα είναι ένα βότανο των ποταμών και της θάλασσας (καλλιέργειες σπιρουλίνας υπάρχουν στη Βόρεια Ελλάδα). H σπιρουλίνα ενδείκνυται για όσους συνηθίζουν να καταφεύγουν στο φαγητό, όταν δεν έχουν καλή διάθεση. Θα τη βρείτε σε μορφή σκόνης.
Δοσολογία : Διαλύετε 1-2 κουταλάκια του γλυκού σκόνη σπιρουλίνας σε 1 ποτήρι νερό ή σε 1 ποτήρι φρέσκο χυμό (π.χ. γκρέιπφρουτ). Αποφύγετε το ρόφημα, επειδή η σπιρουλίνα δεν έχει ευχάριστη γεύση. H σπιρουλίνα διατίθεται και σε κάψουλες.

Γιοχίμπ :

Περιγραφή :Το γιοχίμπε είναι τροπικό δέντρο της Κεντρικής και Δυτικής Αφρικής γνωστό για τις αφροδισιακές και διεγερτικές του ιδιότητες, εξαιτίας της γιοχιμπίνης, ενός αλκαλοειδούς, που υπάρχει στο φλοιό του.
Θεραπευτικές Ιδιότητες :Είναι ισχυρότατο τονωτικό και αφροδισιακό και φαίνεται να καταπολεμά την ανδρική ανικανότητα. Η Γιοχημπίνη διευρύνει τα αιμοφόρα αγγεία των γεννητικών οργάνων, αυξάνοντας την ροή του αίματος και διεγείρει τα νεύρα.
Χρήση:Χρησιμοποιείται το εκχύλισμα από το φλοιό του για παρασκευή ροφημάτων. Ωστόσο, η υπερδοσολογία αυτού του βοτάνου μπορεί να προκαλέσει σοβαρές οφθαλμολογικές επιπλοκές και άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας.


Γκουαράνα :




Περιγραφή: Το Γκουαράνα είναι ένας εξωτικός αναρριχώμενος θάμνος που προέρχεται από την Νότια Αμερική και κυρίως τη Βραζιλία(Αμαζόνιος), γνωστό και ως βραζιλιάνικο κακάο έχει έντονα κόκκινους καρπούς και υψηλή περιεκτικότητα σε καφεΐνη. Έχει χρησιμοποιηθεί εδώ και αιώνες από τους Ινδιάνους του Αμαζονίου για τις ζωηρές, αναζωογονητικές ιδιότητες του.
Θεραπευτικές Ιδιότητες: Το γκουαρανά περιέχει μεγάλη ποσότητα καφεΐνης και κυρίως δρα σαν διεγερτικό του κεντρικού νευρικού συστήματος, θεωρείται ότι βελτιώνει την αντοχή και την απόδοση των αθλητών, μειώνει την όρεξη και ευνοεί τη μείωση του σωματικού βάρους και λίπους, ενώ χρησιμοποιείται με σκοπό την πνευματική διέγερση και διαύγεια. Έχει επίσης αφροδισιακές δράσεις. Οι Ινδιάνοι του Αμαζονίου έπιναν ένα πότο από Γκουαράνα κάθε μέρα ως τονωτικό και μεγαλύτερη ποσότητα όταν ήθελαν να τεκνοποιήσουν. Το χρησιμοποιούσαν, επίσης, για να θεραπεύσουν τη διάρροια, τους πονοκεφάλους και το πυρετό. Είναι επίσης διουρητικό και συντελεί στην απώλεια βάρους.
Χρήση: Χρησιμοποιούνται οι σπόροι του φυτού στην παρασκευή διάφορων τονωτικών ροφημάτων.

Βαλεριάνα: 




Περιγραφή :
Ανήκει στην οικογένεια των Βαλεριανιδών Η βαλεριάνα είναι φυτό με ρίζωμα πολυετές που μένει ζωντανό όταν ξεραίνονται οι βλαστοί και τα φύλλα. Το ύψος της κυμαίνεται από 40 εκατοστά έως 2 μέτρα . Έχει φύλλα σύνθετα πτεροειδή και τα άνθη της είναι μικρά άσπρα ή ρόδινα που σχηματίζουν πυκνές ταξιανθίες. Προτιμά τα υγρά και ψυχρά κλίματα και είναι αυτοφυές σε κάποιες περιοχές της Ελλάδος. Ανθίζει το καλοκαίρι μέχρι το φθινόπωρο. Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούμε την ρίζα του φυτού, αλλά και τα ξεραμένα φύλλα που με αυτά φτιάχνουμε τσάι.
Θεραπευτικές Ιδιότητες :
Συνιστάται για την αρθρίτιδα, την κολίτιδα, τη διάρροια, τον πονοκέφαλο και την υπέρταση, το σύνδρομο του ευερέσθιτου εντέρου, την εμμηνόπαυση, την ψωρίαση, τους ρευματισμούς, τη νευρική υπερένταση, τον πονόδοντο, την ισχιαλγία, τους πόνους περιόδου. Η βαλεριάνα έχει χρησιμοποιηθεί για υστερικές καταστάσεις, υπερδιέγερση, αϋπνία, ημικρανία, κράμπες, κολικούς του εντέρου, ρευματικούς πόνους, δυσμηνόρροια, νευρικές καταστάσεις. Οι κύριες χρήσεις της είναι για ηρεμιστικούς και υπνωτικούς λόγους, ενώ χρησιμοποιείται παράλληλα σαν αντισπασμωδικό και ηρεμιστικό. Προτείνεται επίσης για ανησυχία και νευρολογικές διαταραχές του ύπνου. Η βαλεριάνα χρησιμοποιείται σαν ηρεμιστικό ακόμα και κατά τη διάρκεια της ημέρας σε περιπτώσεις υπερέντασης.
Χρήση:
Σαν ήπιο κατευναστικό, η βαλεριάνα πρέπει να λαμβάνεται 30-45 λεπτά πριν τον ύπνο. Με τη μορφή αφεψήματος ξηρής ρίζας, σε δοσολογία 1-2γραμ. ανά φλιτζάνι, προσέχοντας την υπερβολική θέρμανση γιατί είναι πολύ πτητική. Πρέπει να προστατεύεται από το φώς. Με το αφέψημά της επίσης γίνονται μπάνια κατά των σπασμών των νεογέννητων βρεφών. Αποφεύγετε τις μεγάλες δόσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Κάβα Κάβα:





Περιγραφή:
Το Κάβα(-Κάβα) ή αλλιώς πιπέρι το μεθυστικό ανήκει στην οικογένεια των Πιπεροειδών. Είναι ιθαγενές φυτό στα νησιά του Ειρηνικού, Χαβάη, Μικρονησία, Βανουάτου, Φίτζι, Σαμόα, Τόνγκα και τα νησιά του Σολόμωντα. Θεωρείται είδος συγγενές με το μαύρο πιπέρι. Είναι θάμνος που αναπτύσσεται σε ελαφρά, καλά στραγγιζόμενα χώματα. Έχει σαρκώδεις μίσχους και τα φύλλα του είναι στρογγυλά, καρδιόσχημα. Τα άνθη του είναι πολύ μικρά. Η αναπαραγωγή του γίνεται με μοσχεύματα που βγαίνουν από το μητρικό φυτό. Τις θεραπευτικές ιδιότητες τις έχουν η ρίζα και τα ριζίδια του φυτού. Αντίστοιχες αλλά λιγότερο δραστικές ιδιότητες έχουν οι καρποί, τα φύλλα και ο φλοιός του φυτού.
Θεραπευτικές Ιδιότητες:
Είναι μυοχαλαρωτικό, αντισπασμωδικό, ηρεμιστικό και αναλγητικό. Το βότανο δρα εναντίον του στρες, της αϋπνίας και της ανησυχίας. Βελτιώνει την πνευματική απόδοση και βελτιώνει τη διάθεση. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για προβλήματα όπως είναι η αγχώδης διαταραχή, κατάθλιψη, αϋπνία, πόνος στην πλάτη, διαστρέμματα, πονοκέφαλοι και ημικρανία. Μπορεί να βοηθήσει σε πονόδοντο και στοματικά έλκη καθώς και για την αντιμετώπιση μυϊκών πόνων. Ηρεμεί τα νεύρα, αυξάνει τη σεξουαλική ορμή και ενισχύει την κοινωνικότητα του ατόμου. Είναι επίσης, διουρητικό, αντισηπτικό, αντιφλεγμονώδες του ουροποιητικού συστήματος και συστήνεται και σε περιπτώσεις κυστίτιδας και προστατίτιδας.
Χρήση:
Καταναλώνεται ως ρόφημα (χτυπάμε στο μπλέντερ πολύ καλά, ένα κουτάλι της σούπας από το ξηρό βότανο (σκόνη) με ένα φλιτζάνι νερό και το πίνουμε αμέσως). Επίσης χρησιμοποιείται ως τοπικό κατάπλασμα αλλά και ως στοματόπλυμα. Δεν ενδείκνυται η χρήση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Απαγορεύεται η χρήση του κατά τη διάρκεια εγκυμοσύνης και θηλασμού. Αντενδείκνυται για όσους έχουν νόσο του Πάρκινσον. Δεν πρέπει να το παίρνουν όσοι λαμβάνουν φάρμακα για κατάθλιψη ή νευρικότητα, έχουν ηπατικά προβλήματα ή πάσχουν από αλκοολισμό. Η υπερβολική χρήση, μπορεί να προκαλέσει κίτρινο χρωματισμό του δέρματος, της τρίχας και των νυχιών. Δεν πρέπει να λαμβάνεται σε συνδυασμό με οινόπνευμα ή βαρβιτουρικά. Η παρατεταμένη χρήση καθώς και η υπερβολική δοσολογία μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά ηπατικά προβλήματα.

Αγκινάρα:



Περιγραφή:
Πολυετές λαχανικό σε σχήμα θάμνου, ανήκει στην οικογένεια των συνθέτων (compositae). Καλλιεργείται σε μέρη προφυλαγμένα από το δυνατό ψύχος και χωρίς πολύ υγρασία, τα φύλλα της είναι μεγάλα με βαθιές σχισμές, πολλαπλασιάζεται με παραφυάδες κατά την άνοιξη ή το φθινόπωρο. Η αγκινάρα είναι πλούσια σε βιταμίνες Α, Β1, Β2, νιασίνη και C, ασβέστιο και φώσφορο. Εκτός από εξαιρετικό λαχανικό, αποτελεί επίσης και ένα πολύτιμο φάρμακο.
Θεραπευτικές Ιδιότητες:
Τα φύλλα της αγκινάρας είναι χολαγωγά, τονωτικά και διουρητικά, τα φύλλα της θεωρείται ότι έχουν ιδιότητες κατά της αρτηριοσκλήρωσης, της χοληστερίνης και της ανεπάρκειας συκωτιού, των ρευματισμών, της πέτρας των νεφρών, του ίκτερου, των διαλειπόντων πυρετών, του τερτατέου πυρετού, κατά της ιδρωπικίας, και είναι επίσης καρδιοτονωτική και καθαριστική του αίματος. Επίσης το μασάζ με νερό από ζεσταμένα φύλλα αγκινάρας βοηθά στην τόνωση των μαλλιών.
Χρήση: Χρησιμοποιείται ευρέως στη μαγειρική αλλά μπορεί να καταναλωθεί και ως συστατικό σε χυμούς ή ροφήματα.

Γκρίνγκο Μπιλόμπα:




Περιγραφή :
Γυμνόσπερμο, πανάρχαιο φυτό, είναι το μοναδικό επιζών φυτό της τάξης γκινγκοώδη, οικογένεια γκινγκοΐδες. Τα πρώτα γκίγκο εμφανίστηκαν την παλαιοζωική εποχή. Ιδιαίτερα εντυπωσιακό, όμορφο, φυλλοβόλο δέντρο, με πρασινοχρυσαφιά φύλλα μεγάλα και πλατιά. Φτάνει σε ύψος τα 50 μέτρα και ο κορμός του είναι κυλινδρικός, έχοντας διάμετρο μέχρι και 3 μέτρα . Τα φύλλα είναι το μέρος του φυτού που χρησιμοποιείται.
Θεραπευτικές Ιδιότητες :
Χαρακτηρίζεται για τις αντιπηκτικές του ιδιότητες, τη δράση του υπέρ της βελτίωσης της περιφερικής κυκλοφορίας και της εγκεφαλικής αγγειακής επάρκειας αλλά και της καλής κυκλοφορίας της γλυκόζης στο αίμα. Άλλες ευεργετικές επιδράσεις που έχουν διαπιστωθεί είναι κατά της εξασθένησης της μνήμης, κατά της κατάθλιψης, κατά των παρενεργειών της χημειοθεραπείας και κατά της μειωμένης λίμπιντο, των ιλίγγων, των κιρσωδών φλεβών, των αιμορροΐδων και των ελκών στα πόδια, έχει αντιαλλεργική δράση σε άσθμα, φλεγμονές και άλλες αλλεργίες και ασφαλώς σαν αντιοξειδωτικό.
Χρήση:
Χρησιμοποιείται το εκχύλισμα του πρωτίστως αλλά και ως τσάι μόνο του ή με σε συνδυασμό με άλλα βότανα.

Τσάι Πράσινο: 

Περιγραφή:
Το πράσινο τσάι παρασκευάζεται μετά από αποξήρανση των φύλλων που συλλέγονται από το φυτό Camelia sinensis, και διαφέρει από το τσάι του βουνού, με το οποίο συγχέεται συχνά. Το πράσινο τσάι είναι πλούσιο σε πολυφαινόλες (αντιοξειδωτικές ουσίες) και τεΐνη (αλκαλοειδές).
Θεραπευτικές Ιδιότητες:
Αποτελεί ένα πραγματικό ελιξίριο υγείας και νεανικότητας, αφού μας προσφέρει ισχυρές αντιοξειδωτικές ουσίες. Ισχυροποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα, προσφέρει αντιοξειδωτική προστασία, υποστηρίζει την πέψη, βοηθάει την καρδιά και το κυκλοφορικό, συμβάλλει στη ρύθμιση του σακχάρου, δυναμώνει τα οστά, προστατεύει το σμάλτο των δοντιών, επιβραδύνει τη γήρανση της επιδερμίδας, επιταχύνει τις καύσεις, διευκολύνει το αδυνάτισμα, μειώνει το σωματικό λίπος, αυξάνει την αντοχή.
Χρήση:
Οργανοληπτικά το ρόφημα είναι πολύ εύγευστο και αρωματικό, ενώ μπορεί να καταναλωθεί ζεστό ή κρύο, με ζάχαρη, μέλι ή και σκέτο.

Βεβαια πρέπει να έχουμε υπόψη μας πως κάποια βότανα δεν είναι και τόσο αθωα όσο θα θέλαμε να πιστεύουμε ,τα οποία θα πρέπει η κατανάλωση τους να γίνετε με πολύ προσοχή και κάτω από καθοδιγιση κάποιου γνώστη. Ένα από αυτά τα βοτανα είναι ο μανδραγοράς για το οποίο έχουν ειπωθεί πόλοι μύθοι και δοξασίες που χάνονται στα βάθη των αιώνων. Αυτό το βότανο μπορεί να γίνει πολύ τοξικό εάν δεν χρησιμοποιηθεί σωστά . Τα φυλά του εάν καταναλωθούν φρέσκα σε μη επιτρεπτή ποσότητα προκαλούν παρεσθισεις που μπορεί να κρατήσουν μέρες. Λέγετε ότι, Σπαρτιάτες πολεμιστές πριν από τη μάχη έτρωγαν φυλά μανδραγορά για να μην φοβούνται τον εχθρό.

 Συνημένες Εικόνες