Facebook

Facebook
Καντε κλικ στην εικονα και Eπισκευθειτε μας στο Facebook

Πέμπτη 25 Απριλίου 2013

Διαφορες συνταγες του πατερ Γυμνασιου Λαυριωτη.


 Αδενοπάθεια
α) Παίρνουμε 100 γρ. λιναρόσπορο, δεμένο σε πανί, 100 γρ. γλυκάνισο, 50 γρ. κύμινο. Τα βράζουμε όλα μαζί σ' ένα κιλό νερό. Όποιος έχει πρόβλημα αδενοπάθειας πίνει ένα ποτήρι του κρασιού πρωί και βράδυ. Γίνονται και επαλείψεις με αμυγδαλόλαδο στο μέρος που είναι ο πόνος.
β) Παίρνομε 50 γρ. γόμα κερασιάς, 50 γρ. μαστίχα, 50 γρ. κανέλα, 100 γρ. ζάχαρη και ένα κυπαρισσόμηλο. Τα βράζουμε σε 2 1/2 κιλά κρασί μαύρο, ώσπου να μείνει 1 1/2 κιλό και πίνουμε ένα κρασοπότηρο πριν από το φαγητό.

Αιμορραγία
Βράζουμε 50 γρ. αχλαδόριζα, λίγα κρεμμυδότσουφλα και ένα κιλό μαύρο κρασί και πίνουμε ένα ποτήρι του κρασιού κάθε μέρα.

Άλατα
Βράζουμε σέλινα σε νερό και πίνουμε κάθε μέρα ένα ποτήρι του νερού
Αρθριτικά
α) Παίρνουμε ένα κιλό σκόρδα καθαρισμένα, 100 γρ. λάδι, 50 γρ. λουλάκι μπουγάδας και μ’ αυτό κάνουμε επαλείψεις στις αρθρώσεις.
β) Παίρνουμε 12 κοκκινοπιπεράκια, 2 κρασοπότηρα ακάθαρτο πετρέλαιο, 1 κρασοπότηρο οινόπνευμα, 4 κλωνιά φασκόμηλο. Τα αφήνουμε τρεις νύχτες έξω και μ’ αυτό κάνουμε εντριβές στα πόδια.
γ) Να τρώμε βραστή τσουκνίδα με λάδι και λεμόνι, χωρίς αλάτι.
 
Αμυγδαλίτιδα
Βράζουμε φύλλα αγκινάρας και κάνουμε κατάπλασμα στο λαιμό.
 
Αμοιβάδες
Να τρώμε αντράκλα, μαϊντανό, ρόδια και σκόρδα, χωρίς να κάνουμε κατάχρηση.
 
Αρτηριοσκλήρωση
Βοηθούν οι αγκινάρες, ο βίσκος, το τίλιο, τα πράσα, τα κρεμμύδια και τα σκόρδα.
 
Αρθρώσεων ρευματισμοί
Βοηθούν τα βραστάρια με μαντζουράνα.
 
Βήχας
Βράζουμε σκορπιδόχορτο καλά και πίνουμε κάθε πρωί ένα φλιτζάνι.
 
Ανορεξία
Βράζουμε κάθε πρωί τρία κλωνιά ύσωπο, βάζουμε ζάχαρη και το πί νουμε ως ρόφημα.
 
Δυναμωτικά
Ωφελούν πολύ τα μπιζέλια, τα φρέσκα φασόλια και το σπανάκι.
 
Ζαλάδες
Χτυπούμε λίγο ζαχαροκάντιο με αυγό. Βράζουμε λίγο βασιλικό και ρίχνουμε το νερό μέσα στο μίγμα. Πίνουμε κάθε μέρα ένα ποτήρι του κρασιού.
 
Ζαχαροδιαβήτης
Τρώμε σέλινο, βατόμουρα, βατόριζα, καρότο, καρπούζι και γεράνιο. Επίσης, με φύλλα ευκαλύπτου και καρυδιάς κάνουμε ρόφημα και πίνουμε ένα ποτήρι την ημέρα.
Βράζουμε 100 κορφές βάτου τρυφερές και πίνουμε κάθε πρωί νηστικοί ένα ποτήρι του κρασιού. Αποφεύγουμε καθετί που είναι γλυκό και τρώμε το μαύρο ψωμί.
 
Εμετοί
Τρώμε μια κουταλιά της σούπας πετιμέζι φτιαγμένο από σταφύλια.
Έγκαυμα
α) Βράζουμε σε μισό κιλό μαύρο κρασί μισό κιλό κερασόφυλλα. Αφού βράσουν καλά, βγάζουμε τα φύλλα και τα βάζουμε πάνω στο έγκαυμα
β) Βράζουμε καλά 4 αυγά, παίρνουμε τους κρόκους και τους τηγανίζουμε. Με το λάδι που θα βγάλουν κάνουμε επαλείψεις
 
Ευκοιλιότητα
α) Ζυμώνουμε έναν κρόκο αυγού με λίγο καφέ και κάνουμε χάπια στο μέγεθος του ρεβιθιού και παίρνουμε τρία την ημέρα. Ένα το πρωί, ένα το μεσημέρι και ένα το βράδυ.
β) Ξεραίνουμε φύλλα συκιάς, τα κάνουμε σκόνη και την πίνουμε με νερό.
γ) Παίρνουμε μια κουταλιά μέλι με μοσκοκάρυδο μέσα σε λίγο τσάι.
 
Κρυολόγημα
α)Κάνουμε ρόφημα από βασιλικό, φασκόμηλο και τίλιο.
β)Κάνει καλό ζεστή ρακή με ζάχαρη.
γ) Παίρνουμε μια πλάκα καμφορά, την κάνουμε σκόνη και τη ρίχνουμε μέσα σ' ένα αδειανό μπουκάλι. Ρίχνουμε επίσης μια κουταλιά μαύρο πιπέρι τριμμένο και 300 γρ. ρακή και τα ανακατεύουμε. Μ' αυτό κάνουμε εντριβές εκεί που πονούμε.
 
Κύστεως πέτρες
Ωφελεί πολύ η βρασμένη τσουκνίδα.
   
Κοιλόπονος από κρύο
Ωφελεί ένα ζεστό βίσαλο επάνω στην κοιλιά, επενδυμένο με ύφασμα.
 
Πλάτης πόνος
Κατάπλασμα με κοπανισμένο ζεστό λιναρόσπορο.

Μαλάθρακας
Βάζουμε κρεμμύδι ψημένο στη χόβολη επάνω στο σπυρί

Λίθοι νεφρών
Ωφελούν οι αγκινάρες και οι τσουκνίδες (βρασμένα).
  
Λειχήνες
Παίρνουμε μια κουταλιά κατράμι, 50 γρ. κερί και 50 γρ. λάδι. Τα βράζουμε και κάνουμε αλοιφή. Μ' αυτή αλείφομε το μέρος όπου υπάρχει λειχήνα.

Λίθοι στη χολή
Βράζουμε 100 γρ. σκορπιδόχορτο μαζί με μισό κιλό μαϊντανό με ρίζες και προσθέτουμε 10 ρεβύθια με ανάλογο νερό. Πίνουμε ένα κρασοπότηρο το πρωί και ένα το βράδυ.

Λεύκωμα νεφρών
Παίρνουμε μισό κιλό πατάτες, ένα κιλό αγριάδα, μισό κιλό μαϊντανό και 100 γρ. σκορπιδόχορτο. Τα βράζουμε σε δύο κιλά νερό και πίνουμε ένα νεροπότηρο το πρωί και ένα το βράδυ.

Μακροζωία
Ωφελούν το σκόρδο, το κρεμμύδι και το φασκόμηλο.
   
Ματιών πόνος
Βράζουμε μαγιάτικα τριαντάφυλλα με κρασί και μ , αυτό κάνουμε πλύσεις ή δένουμε σ' ένα μαντίλι, βρασμένα τριαντάφυλλα στο κρασί και πολύ χλιαρά τα βάζουμε πάνω στο μάτι.

Μαλλιών τονωτικά
Βράζουμε φασκόμηλο, δεντρολίβανο, τσουκνίδα, φύλλα καρυδιάς και με αυτό το νερό ξεπλένουμε τα μαλλιά μας μετά το λούσιμο.

Δοντιών πόνος
α) Βράζουμε μέλι, αλάτι και άγριο δαδί και μ , αυτό κάνουμε γαργάρες.
β) Βράζουμε ξίδι, αλάτι και μέλι και μ , αυτό κάνουμε γαργάρες.

Ούρησης δυσκολία
α) Καβουρντίζουμε στο τηγάνι 100 γρ. κανναβούρι, το κοπανίζουμε καλά, το δένουμε σ' ένα μαντίλι και τα βυθίζουμε σ' ένα κιλό νερό. Το νερό θ' ασπρίσει και θα γίνει σαν γάλα. Απ' αυτό πίνουμε ένα ποτήρι το πρωί και ένα το βράδυ.
β) Βράζουμε σκορπιδόχορτο και πίνουμε ένα ποτήρι του νερού πρωί και βράδυ.

Σπυριά προσώπου
Κάνουμε επάλειψη του προσώπου με νερό, που μέσα σ' αυτό έχουν σβηστεί καμένα σίδερα.

Μόλυνση από σπυριά
Παίρνομε λίγη μαστίχα χιώτικη και θειάφι μασούρι. Τα κοπανίζουμε να γίνουν σκόνη, τα ρίχνουμε σε 100 γρ. λάδι και τα χτυπούμε ώσπου να γίνουν αλοιφή. Μ' αυτή κάνουμε επαλείψεις. Επίσης, μπορούμε να κάνουμε αλοιφή με λάδι και θειάφι.

Παρονυχίδες
Βράζουμε ένα κιλό κάστανα και στο ζεστό νερό βυθίζουμε
τα δάχτυλά μας και οι παρονυχίδες πέφτουν .

Πνευματική κόπωση
Ρόφημα από δεντρολίβανο. 'Ενα ποτήρι του νερού κάθε φορά που νιώθουμε κόπωση.

Οράσεως τόνωση
Ωφελούν πολύ τα καρότα και ο άνηθος.

Ουλίτιδα
Ωφελούν τα ραπανάκια και τα πορτοκάλια

Ούρων ακράτεια
Πίνουμε ρόφημα από γάλιο ή μπελαντόνα.

Πονοκέφαλος από κρύο
Πίνουμε ρόφημα από θυμάρι και μέντα.

Προστάτης
Σβήνουμε μέσα σε δυο κιλά νερό ένα ζεστό κομμάτι ατσάλι βάρους μισού κιλού περίπου. Αυτό επαναλαμβάνεται τρεις φορές. Τρεις φορές θερμαίνεται το ατσάλι και τρεις φορές σβήνεται στο νερό. Από αυτό το νερό πίνουμε ένα κρασοπότηρο τρεις φορές την ημέρα πριν από το φαγητό, όσο χρόνο υπάρχει  το πρόβλημα
Ωφελούν επίσης οι σπόροι κολοκύθας, τα κρεμμύδια, τα αυγά, τα καρύδια, τα μπιζέλια, τα κουκιά, το συκώτι του βοδιού  και ο μαϊντανός

Συνάχι
Πίνουμε ρόφημα από άγριο τριαντάφυλλο,

Τρεμούλα
Πίνουμε ρόφημα από φασκόμηλο.

Αδυναμία
Τρώμε μαϊντανό, ωμό φρέσκο αυγό και ανθόγαλο.

Τριχών ανάπτυξη
 Πλύσιμο με νερό που έχουμε βράσει δεντρολίβανο.

Ύπνου βοηθητικά
Πίνουμε ρόφημα από θυμάρι.
   
Φαρυγγίτιδα
Ωφελεί το αγριμόνιο, το πράσο και το σκόρδο.
 
Χειλιών σκάσιμο
Επάλειψη από ψημένο κυδώνι.
   
Τσουκνίδα (θεραπευτικές ιδιότητες)
 Εντείνει την κυκλοφορία του αίματος και ωφελεί στις παραλύσεις γενικά. Βραστή τσουκνίδα με λάδι και λεμόνι είναι ευεργετική στην υγεία του σώματος και ειδικότερα στην κυκλοφορία του αίματος. Ωφελεί στις ισχιαλγίες, στις παθήσεις της κύστεως, στη βελτίωση του δέρματος, στη βελτίωση των μαλλιών με πλύσεις και είναι πολύ ωφέλιμη στην πνευματική κόπωση και τη σεξουαλική ανικανότητα

Τετάρτη 10 Απριλίου 2013

cymbopogon flexuosus

ΛΕΜΟΝΟΧΟΡΤΟ

To λεμονόχορτο, είναι ξυλώδης, βολβώδης στέλεχος με φρέσκο άρωμα λεμονιού.
Χρησιμοποιείται σε έντονες ψυχολογικές καταστάσεις, τις οποίες βιώνει ο ανθρώπινος οργανισμός. Επίσης, θεωρείται ευεργετικό έναντι του πονοκεφάλου και των εμπύρετων καταστάσεων.
Οι βλαβερές ουσίες – τοξίνες, οι οποίες προέρχονται από εξωγενείς παράγοντες[τροφή-περιβάλλον] παραμένοντας στον ανθρώπινο οργανισμό και ενοχοποιούνται για την ύπαρξη διαφόρων νοσημάτων, κατα τις οποίες σε ιδιαίτερες καταστάσεις επέρχεται ο θάνατος.
To λεμονόχόρτο, θεωρείται ιδανικό ως προς την αποβολή τοξινών, της ενεργοποίησης του ανοσοποιητικού συστήματος και της αναγέννησης του συνδετικού ιστού.
To γεγονός των ιδιαίτερων ευεργετικών ιδιοτήτων του, έγκειται στο γεγονός ότι εμπεριέχει τις βιταμίνες Β 1, Β 2, Β 12 (απ’το σύμπλεγμα Β) και τις λιποδιαλυτες Α και C.
Τέλος, είναι πλούσιο σε περιεκτικότητα σε φώσφορο και κάλιο.
Σε έρευνα, το έτος 2006 στο πανεπιστήμιο «ΒΕΝ GURΙΟΝ» στο Ισραήλ, μελετήθηκε η ενδεχόμενη ύπαρξη των αντικαρκινικών ιδιοτήτων. To συμπέρασμα το οποίο εξήχθη, ήταν θετικό στη δράση ενάντια της καρκινικής προσβολής των κυττάρων [ δόση 1γραμμαρίου ανά 120ml καυτού νερού ].
Σε έρευνα τoυ δημόσιου νοσκομείου στη Βραζιλία, σε δείγμα 50 εθελοντών, μελετήθηκε η σχετικότητα – συνδεσιμοτητα του λεμονόχορτου έναντι του άγχους. Δόθηκε λεμονόχορτο και placebο σκεύασμα και τα αποτελέσματα ήταν η μείωση των έντονων ψυχολογικών καταστάσεων, οι οποίες προέρχονται απο to άγχος.
Τέλος, σε έρευνα τoυ αγροτικού συνεταιρισμού «Αγροκήπιον» στα Χανιά Κρήτης, επισημάνθηκε η θετική επίδραση – συμβολή του λεμονόχορτου έναντι της μυκητιακής παραγωγής σπορίων στα τρόφιμα.
ΑΡΚΤΟΣΤΑΦΥΛΛΟ

Η λατινική ονομασία του βοτάνου είναι Arctostaphylos uva-ursi και ανήκει στην οικογένεια των Ερικοειδών. Το συναντούμε και με τις ονομασίες αρκουδοκούμαρο ή αρκουδοστάφυλο. Προφανώς αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι καρποί του φυτού, είναι εξαιρετική λιχουδιά για τις αρκούδες.
Φυτρώνει στη βόρειο Ελλάδα σε ορεινές τοποθεσίες. Δυστυχώς λόγω της εντατικής συλλογής που γινόταν από παλιά έχει εξαφανισθεί από πολλές περιοχές της χώρας μας.
Είναι ένας θάμνος μικρός και φουντωτός που φτάνει σε ύψος το ένα μέτρο περίπου και είναι καταπράσινος όλο το χρόνο (αειθαλές).
Έχει πράσινα δερματώδη, γυαλιστερά φύλλα από πάνω με έντονα νεύρα στο κάτω μέρος. Τα άνθη του βγαίνουν νωρίς την άνοιξη, ροδόλευκα, μικρά, σφαιρικά και κρεμαστά σαν καμπανούλες με οδοντωτό άνοιγμα. Οι καρποί του είναι στρογγυλοί και κόκκινοι όταν ωριμάζουν, με μέγεθος ρόγας σταφυλιού και έχουν ξινή γεύση. Είναι στενός συγγενής της κουμαριάς.

Ιστορικά στοιχεία:
Οι ινδιάνοι της Αμερικής χρησιμοποιούσαν το βότανο από τον 2ο αιώνα για την αντιμετώπιση των λοιμώξεων της ουροδόχου κύστης, την ουρηθρίτιδα, τις πέτρες νεφρών και την κυστίτιδα. Τους καρπούς τους χρησιμοποιούσαν για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας. Τα φύλλα επίσης, τα έβαζαν ως αρωματικό μαζί με καπνό, στις πίπες που κάπνιζαν στις θρησκευτικές τους τελετές.
Η πρώτη μνεία της αρκτοστάφυλλου ως φαρμακευτικό βότανο στην Ευρώπη αναφέρεται στον 12ο αιώνα. Κατά τον Μεσαίωνα χρησιμοποιήθηκε ως διουρητικό βότανο. Ο Κλούσιους το περιγράφει το 1601 και ο Γκέρχαρντ το 1763 το συνιστά για φαρμακευτική χρήση.
Ο Μάρκο Πόλο τον 13ο αιώνα αναφέρει ότι οι κινέζοι το χρησιμοποιούσαν ως διουρητικό, για να θεραπεύσουν νεφρούς και προβλήματα ουροδόχου κύστης.

Συστατικά-χαρακτήρας:
Τα φύλλα περιέχουν δύο γλυκοσίδια. Το αρβουτοσίδιο και το μεθυλαρβουτοσίδιο. Η περιεκτικότητα σε γλυκοσίδια, ποικίλλει ανάλογα με την προέλευση του βοτάνου και την εποχή συλλογής. Οι άλλες δραστικές ουσίες που περιέχει είναι τανίνες 6% της κατεχινικής ομάδας, διουρητικές φλαβόνες, φυτικές χρωστικές, πτητικό έλαιο και ρητίνη.

Άνθιση – συλλογή – χρησιμοποιούμενα μέρη:
Το φυτό ανθίζει τον Μάιο και Ιούνιο. Το μέρος που χρησιμοποιείται για θεραπευτικούς σκοπούς είναι τα φύλλα και τα τρυφερά του βλαστάρια. Αυτά συλλέγονται σε όλη τη διάρκεια του χρόνου αλλά κατά προτίμηση Μάιο και Ιούνιο.

Θεραπευτικές ιδιότητες και ενδείξεις:
Η δράση του βοτάνου είναι διουρητική, στυπτική, αντισηπτική και μαλακτική. Τα γλυκοσίδια που περιέχει και ιδιαίτερα η αβρουτίνη με την επίδραση της εμουλσίνης ή οξέων διασπάται και μετατρέπεται σε υδροκίνη και μετυλιδροκινόνη που έχουν απολυμαντική δράση. Αυτή η μετατροπή γίνεται σε ερεθισμένους ουροφόρους οδούς και όχι σε υγιή όργανα. Στις ασθένειες των ουροφόρων οδών μπορεί το βότανο να αποδώσει μόνο όταν τα ούρα έχουν αλκαλική αντίδραση. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί αν παράλληλα με την αλκαλική τροφή που τρώμε, χρησιμοποιήσουμε διτανθρακικό νάτριο για να δυναμώσει η δράση του βοτάνου, όταν τα ούρα είναι όξινα.
Ο Αρκτοστάφυλος έχει ειδική αντισηπτική και στυπτική επίδραση στις βλεννογόνες μεμβράνες του ουροποιητικού συστήματος όπως προαναφέραμε. Τις καταπραΰνει, τις τονώνει και τις δυναμώνει. Έχει βρεθεί ότι είναι χρήσιμο για την θεραπεία των κυστίτιδων (φλεγμονές της ουρήθρας) που αντιστέκονται στα αντιβιοτικά στους παραπληγικούς.
Επίσης το βότανο χρησιμοποιείται όταν υπάρχει άμμος ή εξελκώσεις στο νεφρό ή την ουροδόχο κύστη. Μπορεί να χορηγηθεί στην αγωγή λοιμώξεων όπως η πυελίτιδα και η κυστίτιδα ή σαν μέρος μιας ολιστικής προσέγγισης για πιο χρόνια προβλήματα των νεφρών. Είναι χρήσιμο στην αγωγή της άμμου (ψαμμίαση) ή των λίθων στα νεφρά. Λόγω της μεγάλης στυπτικότητας χρησιμοποιείται σε μερικές μορφές νυκτερινής ενούρησης. Με τη μορφή των κολπικών πλύσεων είναι χρήσιμο στις εξελκώσεις και τις λοιμώξεις του κόλπου.
Το βότανο συνδυάζεται καλά για τις ουρικές λοιμώξεις με Αγριάδα και Αχιλλέα. Δίνεται και σε συνδυασμό σε ίσες ποσότητες με Λιναρόσπορο.
Η χρήση του χρωματίζει τα ούρα. Δεν χρειάζονται μεγάλες δόσεις.
Στην ομοιοπαθητική χρησιμοποιούν ένα βάμμα από νωπά φύλλα, εναντίον της κυστίτιδας, της χρόνιας πυελονεφρίτιδας και της λιθίασης.
                                                   
Παρασκευή και δοσολογία:
Παρασκευάζεται ως έγχυμα. Ρίχνουμε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε 1-2 κουταλιές του τσαγιού ξηρό βότανο και το αφήνουμε 10-15 λεπτά. Σουρώνουμε και πίνουμε έως τρεις φορές την ημέρα.

Προφυλάξεις:
Η υπερβολική δόση μπορεί να προκαλέσει γλυκοζουρία και να βλάψει το συκώτι. Η φυσιολογική χρήση του στην κατάλληλη δοσολογία είναι απόλυτα ασφαλής. Επίσης αν το χρησιμοποιούμε για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να προκαλέσει δυσκοιλιότητα.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε λοιπόν αυτό που ισχύει άλλωστε για όλα τα βότανα. Η σωστή δόση και χρήση τους είναι αυτή που αναδεικνύει την ωφέλεια τους στον οργανισμό μας.

Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2013

Ριγανη η θαυματουργη

Origanum vulgaris hirtum


αρχικά της δίνεται η βοτανική ονομασία Origanum heracleoticum

“ορίγανος Ηρακλεωτική ,οι δε κονίλην καλούσι” μας λέει ο Διοσκουρίδης

αργότερα ονομάζεται Origanum vulgare hirtum και είναι η αληθινή Ελληνική ρίγανη-Origanum vulgaris hirtum is the true Greek Oregano

με γεύση τόσο έντονη που μουδιάζει το τέλος της γλώσσας όταν είναι φρέσκια και
τα άνθη της ελληνικής ρίγανης είναι λευκά στο σύγχρονο κόσμο μας θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε

να ξαναθυμηθούμε, να ξαναγνωρίσουμε κάποια πράγματα, να ξαναθυμηθούμε αρχαίες θεραπείες οι οποίες στις μέρες μας επιβεβαιώνονται, να επαναπροσδιορίσουμε τις απόψεις μας για πολλά βότανα και τροφές.

Να επαναπροσδιορίσουμε τον τρόπο ζωής μας σε σχέση με την διατροφή μας και τις παθήσεις, να αναρωτηθούμε γιατί ο μεγάλος γιατρός ο Ιπποκράτης και οι γιατροί που ακολούθησαν τις διδαχές του θεωρούσαν ότι “το καλύτερο φάρμακο είναι κανένα φάρμακο” και γιατί χρησιμοποιούσαν κυρίως φυτικά φάρμακα, γιατί οι γιατροί στις περιγραφές του Ομήρου για την αντιμετώπιση των διάφορων παθήσεων χρησιμοποιούσαν σαν φάρμακα ότι τους προσέφερε η φύση.

Να αναρωτηθούμε γιατί ο Ασκληπιός υποδείκνυε τα βότανα σε ένα πλήθος παθήσεων, να αναρωτηθούμε πως είναι δυνατόν να γνώριζαν όλα αυτά τα λαμπρά πνεύματα τα μυστικά της πιο λαμπρής ομορφιάς και υγείας προτείνοντας για κάθε πάθηση και πρόβλημα την άριστη δυνατή λύση, πως γνώριζαν τα μυστικά της υγείας και της ομορφιάς που βρίσκονται καλά κρυμμένο μέσα στα βότανα;

Θάμνος κοντός και φρυγανώδης με κορμό ξυλώδη χωρίς ελαστικότητα, τα κλαδιά του λεπτά σχηματίζουν ανθοφόρα κεφάλια στις άκρες, τα φύλλα έχουν σχήμα αυγοειδές, είναι χνουδωτά και σταχτόχρωμα.

Αν τα τρίψουμε αναδύουν ευχάριστη αρωματική οσμή, τα άνθη λευκά αλλά και ρόδινα προς μενεξεδί με εξαίσιο άρωμα

Ορίγανον το κοινόν - Origanum vulgare

Ρίγανη και το βασίλειο αυτής η Μεσόγειος και η Ελλάδα.

Περίπου το 75% των ειδών της βρίσκονται στην ανατολική περιοχή της μεσογείου και ελάχιστα στη δυτική, το όνομα της προέρχεται από τις λέξεις «όρος» και «γάνος» γάνος – η λαμπρότητα, το φυτό που λαμπρύνει το βουνό.

Αυτό το πολυετές αρωματικό χόρτο το ευρύτατα διαδεδομένο σε όλους τους ξερότοπους της Ελλάδας, αυτοφυές, στα πιο άνυδρα και ανεμοδαρμένα βουνά και νησιά της χώρας μας, από την Κρήτη, στη Μακεδονία, στην Πελοπόννησο εκεί ψηλά στον Ταύγετο και στον Πάρνωνα, στα περισσότερα νησιά μας.

Το μόνο που δεν αρέσει στο σκληραγογημένο αυτό φυτό είναι οι αμμουδερές παραλίες και οι βάλτοι ποτέ μα ποτέ δεν θα τη βρούμε σε αυτές τις περιοχές, θα τη συναντήσουμε όμως σε μέρη άγονα και άνυδρα και ενώ αγαπάει υπερβολικά τον ήλιο θα τη βρούμε να αντέχει και σε θερμοκρασίες χαμηλές ακόμα και σε μείον 25 βαθμούς.

Άγρια Ελληνική ρίγανη γνωστή εδώ και χιλιάδες-χιλιάδες χρόνια, η καλύτερη στον κόσμο.

Στην Αρχαία Ελλάδα τη συναντάμε να είναι σύμβολο χαράς και ευτυχίας καθώς τα γαμήλια στεφάνια συνήθιζαν να περιέχουν και κλαδιά ρίγανης αλλά και σαν καρύκευμα στην μαγειρική και σαν ένα από τα βασικότερα και ισχυρότερα ιάματα.

Σήμερα κατόπιν πάρα-πάρα πολλών ερευνών από διάφορα πανεπιστήμια έχει αποδειχθεί ότι:

ανθεκτικά στα αντιβιοτικά βακτήρια…

πνευμονία…

βρογχικά…

γρίπη…

κρυώματα…

βήχας…

τροφικές δηλητηριάσεις και πολλά άλλα

όλα δειλιάζουν μπροστά στην ρίγανη των βουνών μας, στη ρίγανη της Ελληνικής γης

Έχει αποδειχθεί σε εργαστηριακές δοκιμές ότι τα “μικρόβια” που προκαλούν κοινές ασθένειες δε αντέχουν στο πέρασμά της, ακόμα και ανθεκτικά στα αντιβιοτικά στελέχη μεταλλαγμένων βακτηρίων δεν έχουν καμία άμυνα απέναντι στη ρίγανη.

Οι ιδιότητες της πολλές:

αντιφλεγμονώδεις

αντιοξειδωτικές

θεραπευτικές

επουλωτικές

τονωτικές

χωνευτικές

εφιδρωτικές

αντιβηχικές

αντιδιαρροϊκές

αντισηπτικές

αντιφυσητικές

εμμηναγωγές

αντιαιμορραγικές

διουρητικές

αναλγητικές

αντι-καρκινογόνες

αντιμυκητιασικές ( 2 )

αντιβακτηριακές

αντιρευματικές

αντιπαρασιτικές

αποχρεμπτικές

ισχυρές αντιϊικές

αντι-αθηροσκληρωτικές

διευκολύνει την πέψη και ανοίγει την όρεξη

διεγερτική της μήτρας για αυτό δεν χορηγείτε ποτέ σε εγκύους



Τι είναι αυτό που τις δίνει όλες αυτές τις θαυμαστές ιδιότητες;

Τι είναι αυτό που κάνει τη ρίγανη να είναι ένα τόσο σημαντικό βότανο;

Ποια είναι τα συστατικά με τόσο μεγάλη βιολογική δράση;



Το αιθέριο έλαιό της

το αιθέριο έλαιό της με το πλήθος των σπουδαίων ουσιών που περιέχει, η ξερή ρίγανη περιέχει 3 έως 5% αιθέριο έλαιο σε μερικές δε περιοχές μπορεί να φτάσει και να περάσει το 7% και αυτό συμβαίνει μόνο σε περιοχές της Ελλάδας.

Οι εξαιρετικά μεγάλες αυτές τιμές βρέθηκαν στην Κρήτη, στην Αμοργό, στο Γύθειο και στη χερσόνησο του Αθου.

Τέτοιες υψηλές τιμές δεν έχουν βρεθεί σε κανένα άλλο είδος ρίγανης.

Το αιθέριο έλαιο λοιπόν της ρίγανης περιέχει δύο κύριες ουσίες στις οποίες αποδίδονται οι βιολογικές ισχυρές της δράσεις και αυτές είναι η καρβακρόλη 5-isopropyl-o-cresol, 5-isopropyl-2-methylphenol – C10H13OH και

η θυμόλη (6-isopropyl-m-cresol – C10H14O)

αυτές οι δυο φαινολικές ενώσεις δρουν με συνέργεια δηλ συνδιαστικά επιπλέον σε μικρότερες ποσότητες ανιχνεύονται και οι παρακάτω ουσίες:

α-pinene

linalyl acetate

camphene

methylcarvacrol

β-bisabolene

6-methyl-3-heptanol

p-cimene

calemene

p-cimene-8-ol

β-caryophyllene

myrcene

cineole

phellandrene

cis-dihydrocarvone

β-pinene

cis-sabinene hydrate

sabinene

cymene

spartholerol

decane

γ-terpinene

germacrene D

terpinen-4-ol

carvacrol acetate

terpinolene

hexanal

limonene

trans-dihydrocarvone

linalool

undecane

στη ρίγανή μας βρίσκουμε επίσης:

σίδηρο και

μεγάλες ποσότητες βιταμίνης C

Η ρίγανη είναι ένα από τα βότανα με το μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε βιταμίνη C. (565 mg %)

στη ρίγανη εντοπίζουμε και ένα άλλο ενδιαφέρον γεγονός παρ όλες τις διαφορές που παρατηρούμε λόγω εποχικής και λόγω γεωγραφικής θέσης στη σύσταση της, το άθροισμα των συστατικών της – catvacrol + thymol + p-cymene + y-terpinene – παραμένει πάντα σταθερό.

Αυτό το αξιοθαύμαστο γεγονός προσδίδει στη ρίγανη- Origanum vulgare ssp. hirtum -μια αξιοθαύμαστη σταθερότητα

ας δούμε τώρα πως και που χρησιμοποιούμε την ρίγανη

τη χρησιμοποιούμε εσωτερικά:

με τη μορφή εγχυμάτων για την υπέρταση και την αρτηριοσκλήρυνση

με τη μορφή εγχυμάτων για την ατονία των εντέρων

με τη μορφή εγχυμάτων για την όρεξη και για να διευκολύνουμε την πέψη

με τη μορφή εγχυμάτων σαν ηρεμιστικό για το νευρικό σύστημα

με τη μορφή εγχυμάτων για τις γυναικολογικές ασθένειες π.χ σαν εμμηναγωγό στα επώδυνα έμμηνα ή στην εμμηνόπαυση

για την οξεία και χρόνια βρογχίτιδα σαν αποχρεμπτικό για το βήχα

για την βελτίωση του ανοσοποιητικού μας συστήματος

για την πνευμονία

για την δύσπνοια και τη φυματίωση των πνευμόνων

για την γρίπη

για το κρυολόγημα

για το βήχα

για τον πονόλαιμο-λόγω των θεραπευτικών και επουλωτικών ιδιοτήτων της χρησιμοποιούμε τη ρίγανη με τη μορφή γαργάρας για τις φλεγμονές και τα έλκη της κοιλότητας του στόματος και των αμυγδαλών

για την ιγμορίτιδα

για την ακμή

για το έκζεμα

για τις αλλεργίες

για το άσθμα

για τον έρπη

για την ψωρίαση

για την αρθρίτιδα

για τις αυτοάνοσες διαταραχές

για την κακή αναπνοή

για τις λοιμώξεις της ουροδόχου κύστης

για τις λοιμώξεις από Candida

για την κολίτιδα

για την νόσο του Crohn

για τον δάγκειο πυρετό

για την ωταλγία

για την κόπωση

για την τροφική δηλητηρίαση

για την γαστρίτιδα

για την ευεργετική (σπασμολυτική, αντιδιαρροϊκή) δράση της στις ασθένειες των εντέρων και σε περιπτώσεις που συνοδεύονται με δυσκοιλιότητα και τυμπανισμό

για τους σπαστικούς πόνους στο στομάχι και έντερα, στις ασθένειες των εντέρων και των χοληφόρων οδών

για την δυσπεψία

για την σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου

για την λοίμωξη των νεφρών

για την διαταραχές του προστάτη

για την λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος

Με τα πρώτα συμπτώματα του κρυολογήματος ή της γρίπης δεν ξεχνάμε να τοποθετούμε μερικές σταγόνες ριγανέλαιο σε ένα χαρτομάντιλο ή σε λίγο βαμβάκι το οποίο βάζουμε δίπλα στο μαξιλάρι μας για να βοηθήσει στην αποσυμφόρηση της μύτης

Χρησιμοποιούμε τη ρίγανη εξωτερικά με μορφή εμπλάστρων ή με πλυσίματα ή με την μορφή λαδιού για:

ακμή

κοψίματα

μώλωπες

φλεβίτιδα

αρθρίτιδα

εγκαύματα

πόνος στους μυς και στους τένοντες

πόνος στην πλάτη

κεφαλαλγίες

πονόδοντος

προβλήματα των ούλων

έκζεμα

ψωρίαση

το γνωστό μας πόδι του αθλητή

μυρμηγκιές

τσιμπήματα εντόμων

έρπης

πιτυρίδα

σμηγματόρροια

πληγές του δέρματος



Μπορούμε να πλύνουμε με έγχυμα ρίγανης

πληγές

έκζεμα

περιοχές με φαγούρα

καλόγερους και

πυώδη σπυριά

Το ριγανέλαιο μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε αυτούσιο στο δέρμα με προσοχή ή διαλυμένο σε ελαιόλαδο σε μιά αναλογία ένα ( 1 ) προς πέντε ( 5 ) όταν πρόκειται για μεγάλες περιοχές ή για περιοχές του δέρματος με πληγές.

Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο της ρίγανης είναι οι ισχυρότατες αντιοξειδωτικές ουσίες που περιέχει έτσι όταν προστίθεται σε τρόφιμα τα προστατεύει από την οξείδωση και τον οργανισμό τον δικό μας από τις νιτροζαμίνες οι οποίες είναι καρκινογόνες ουσίες και για άλλη μιά φορά βλέπουμε πόσο δίκιο είχαν οι παλιές μαγείρισσες που ειδικά το κρέας που επρόκειτο να ψήσουν το μαρινάριζαν με ρίγανη και δεντρολίβανο.

Οι αντιοξειδωτικές ιδιότητες

της ρίγανης

του δεντρολίβανου

του δυόσμου

του φασκόμηλου βοτάνων τα οποία

συνήθως χρησιμοποιούμε για να μαρινάρουμε τα κρέατα, αποδίδονται στα φλαβονοειδήμελέτες που έχουν γίνει έχουν διαπιστώσει ότι:

η προσθήκη ρίγανης στο ελαιόλαδο ενισχύει την ήδη ισχυρή αντιοξειδωτική του δράση

“Οι δύο βασικές ουσίες που δίνουν στη ρίγανη τις αντισηπτικές της ιδιότητες είναι η καρβακρόλη και η θυμόλη.

Γι’ αυτό και το ριγανέλαιο είναι καλό ακόμη και για τους μύκητες των νυχιών. Υπάρχει όμως κάτι πολύ πιο σοβαρό σχετικά με τη ρίγανη, πέρα από τις γνωστές της καλές ιδιότητες σε ό,τι έχει σχέση με τα αναπνευστικά προβλήματα και τις διάρροιες.

Το αναπτύσσει στο βιβλίο του «Η Χημεία στο πιάτο» και ο ομότιμος καθηγητής της Οργανικής Χημείας στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης Αναστάσιος Βάρβογλης.

Ξεκινώντας από το καφεϊκό οξύ, που είναι ισχυρό αντιοξειδωτικό, γίνεται η παρατήρηση ότι, αν και το όνομά του τείνει να μας παρασύρει να πιστέψουμε το αντίθετο, δεν υπάρχει μόνο στον καφέ αλλά και σε άλλα τρόφιμα.

Σε αχλάδια, ελιές, σταφύλια, θυμάρι, βασιλικό και στη ρίγανη.

Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά:

«Ειδικά η ρίγανη περιέχει ένα παράγωγό του, το ροσμαρινικό οξύ, με ισχυρότατο αντιοξειδωτικό χαρακτήρα.

Σε ένα από τα πειράματα διαπιστώθηκε ότι καταστέλλει την παραγωγή από τον μύκητα Aspergillus Flavus των καρκινογόνων μεταβολιτών του, των αφλατοξινών, σε ποσοστό 95%.

Σήμερα θεωρείται από τις πλέον αξιόλογες αντικαρκινικές ουσίες που απαντούν στις τροφές, με ισχυρή παρεμπόδιση της ηπατικής μετάστασης».

Οπως μου είχε πει κάποτε μια φαρμακοποιός, η ρίγανη είναι εξαιρετικό φάρμακο αλλά δυστυχώς είναι και πολύ φθηνή για να ενδιαφέρει τις φαρμακευτικές εταιρείες”

Πριν δούμε πως συλλέγουμε το θαυμάσιο αυτό βότανο μία παράκληση -που και άλλες φορές έχω κάνει-προς όλους όσους μαζεύουν ρίγανη και γενικώς βότανα

ας μαζεύουμε μόνο όσο βότανο χρειαζόμαστε -δύο το πολύ τρία ματσάκια-

μας φτάνει για όλο το χρόνο και ποτέ μα ποτέ δεν ξεριζώνουμε τα φυτά, είναι ότι χειρότερο μπορούμε να κάνουμε τόσο στα βότανα όσο και σε μας τους ίδιους.

Τα φυτά αυτά είναι αυτοφυή και δεν είναι εύκολο να τα αντικαταστήσουμε.

Ας δούμε τώρα πως συλλέγουμε τη ρίγανη

η καλύτερη εποχή είναι η εποχή της ανθοφορίας, κόβουμε τα ανθισμένα κλωνάρια περίπου 30 με 35 εκατοστά μέγεθος

τα κάνουμε ματσάκια -όχι πολύ παχιά περίπου 4 με 5 εκατοστά τα δένουμε χαμηλά στη βάση τους και τα κρεμάμε ανάποδα σε σκιερό μέρος να ξηραθούν.

Περιμένουμε μέχρι να ξεραθούν τελείως και τρίβουμε με το χέρι τα φύλλα και τους ανθούς-όχι με το μίξερ όπως έχω δει να γίνεται τώρα τελευταία που τρίβεται μαζί και το κοτσάνι- μόλις την τρίψουμε την αποθηκεύουμε σε γυάλινο σκουρόχρωμο βάζο και την φυλάσσουμε σε σκοτεινό-ξηρό μέρος για δύο το πολύ χρόνια.

Και μην ξεχνάμε

η άγρια ρίγανη είναι μία από εκείνες τις σπάνιες ουσίες που το λάδι της έχει τη δύναμη να μας δώσει συνεπή θετικά αποτελέσματα αν μια λοίμωξη αναπτυχθεί.

Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013

SUMA ROOT

Suma Root ηχρηση της οδηγει σε αυξηση της καρδιοαναπνευστικης λειτουργιαςκαι την μυικη υπερτροφια.Για αιωνες εχει χρησιμοποιηθει στις χωρες της Λατινικης Αμερικης για την επουλωση πληγωντην εξισοπποπηση του ζαχαρου στο αιμα,την ενδυναμωση των μυων,την ανοδο της λιμπιντο και την τονωση της κυκλοφοριας του αιματος.Περιεχει 152 χρησιμα στοιχεια για τον οργανισμο και 19 αμινοξεα.Χρησιμοποιητε απο πολους αθλητες παγκοσμιος για την ενισχυση της αποδοσης χωρις τις παρενεργειες των αναβολικων.Αποκαλειται το ρωσικο μυστικο αφου χρησιμοποιηθηκε απο τους Ρωσους αθλητες των ολυμπιακων αγωνων για βελτιωση των επιδοσεων με φυσικο τροπο.
Χρηση-1κουταλακι του γλυκου την ημερα μετα το φαγητο

CATUABA


CATUABA"σκονη απο τον φλοιο του δεντρου catuaba,γνωστο και ως Δεντρο της Αγαπης,φυεται στα δαση του Αμαζονιου.Οι πρωτοι που χρησιμοποιησαν και εκτιμησαν τις ιδιοτητες του φλοιου δεντρου catuaba ηταν η ινδιανικη φυλη Tupi κυριως σαν αφροδισιακο.Γρηγορα ανακαλυψαν οτι ο φλοιος αυτος εχει πολυ περισσοτερα οφελη για την υγεια οπως να απαλειφει τον πονο,αυξανει την ενεργητικοτητα,βελτιωνει τη μνημη,καλμαρει τα νευρα και διωχνει την καταθλιψη.Σημερα χρησιμοποιητε ως διεγερτικο της λιμπιντο,την ενταση των οργασμων,προκαλει καλυτερη κυκλοφορια του αιματος προς το πεος με αποτελεσμα την ισχυροτερη και μεγαλυτερη σε διαρκεια στυση
Χρηση-1 κουταλακι του γλυκου απογευματινες ωρες.

MACA POWDER


MACA Powder
Βιολογικη ριζα μακα σε σκονη.αυξανει την ενεργεια,την αντοχη,τη δυναμη και την σεξουαλικη ενεργεια.Ειναι γνωστο στους ιθαγενεις των ανδεων εδω και χιλιαδες χρονια.Στη δυση κερδιζει ολο και περισσοτερους φιλους ως ιδανικο συμπληρωμα διατροφης απο ωμοφαγους χορτοφαγους και αθλητες.Η ριζα Maca ειναι πλουσια σε μεταλικα στοιχεια,(ψευδαργυπο,μαγνησιο,ασβεστιο)Ωφελιμα λιπαρα οξεα και πολυσακχαριτες.Αυξανει την λιμπιντο σε ανδρες και γυναικες,την αυξηση της αντοχης και της ενεργειας και βοηθα το σωμα να καταπολεμα φυσικα το ανχος.Μπορει επισης να βοηθησει σε συμπτωματα χρονιας κοπωσης,συμβαλει στην βελτιωση του αδενικου συστηματος αυξανει την ζωτικοτητα,βελτιωνει τον υπνο,εξισοροπει συνεσθηματικα τον ανθρωπο.
ΧΡΗΣΗ-1-3 κουταλακια του γλυκου αναλογα με το βαρος διαλυμενα στο νερο.